De bijzondere manier waarop regisseur Olivier Ringer in het hoofd van een zesjarig meisje binnendringt, wijkt sterk af van de gebruikelijke kinderfilm. Dit is geen hapklare brok, maar eerder een ingetogen, poëtische kinderfilm die zijn piepjonge doelgroep buitengewoon serieus neemt. En dat werpt zijn vruchten af: de film werd meermaals bekroond, zowel door critici en professionele jury’s als door de kinderen zelf. De sfeer van een sprookje wordt gevat in een modern verhaal over een kind van drukbezette ouders. Olivier Ringer: ""Dit is een verhaal over Cathy's ontdekking van de kleine mirakels van het leven en de magie die je kan vinden in de gewone dingen en in de natuur.""

""Mijn ouders kijken wel naar mij, maar ze zien me niet echt."" Tijdens een weekendje op het platteland neemt Cathy de proef op de som en sluipt stilletjes weg in het woud. Haar afwezigheid blijft schijnbaar onopgemerkt. Alleen in het bos voelt Cathy zich zoals Robinson Crusoë: ze moet eten zoeken en bescherming tegen noodweer en wilde dieren. Ze bouwt een hut, speelt met een hond, vangt een vis en proeft een handvol wormen. Dwalend tussen kreupelhout en struikgewas vertelt ze honderduit over haar indrukken en gevoelens… De film is beschikbaar in een Nederlands gesproken versie (Een weekje weg) en een Frans gesproken versie (A pas de loup).